Wiadomość, która wstrząsnęła światem technologii i bezpieczeństwa w czerwcu 2025 roku rząd Kanady nakazał chińskiemu gigantowi monitoringu, firmie Hikvision, zakończenie działalności na terenie kraju. Decyzja, podyktowana względami bezpieczeństwa narodowego, wywołała falę dyskusji i postawiła wiele pytań – nie tylko w branży, ale również wśród zwykłych użytkowników. Co to oznacza dla firm, instytucji i Ciebie?

Dlaczego kamery stały się sprawą wagi państwowej ?

Wyobraź sobie, że najpopularniejsza marka samochodów w kraju zostaje nagle zakazana, ponieważ rząd ma podejrzenia, że producent może zdalnie kontrolować pojazdy lub podsłuchiwać rozmowy w kabinie. Brzmi jak scenariusz filmu szpiegowskiego? Mniej więcej z taką sytuacją mamy do czynienia w przypadku Hikvision, tylko zamiast aut chodzi o kamery monitoringu.

Rząd Kanady, opierając się na analizach swoich agencji wywiadowczych, doszedł do wniosku, że sprzęt Hikvision stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego. Główne obawy dotyczą dwóch kwestii:

1. Potencjalne “tylne furtki” (backdoory): Istnieje ryzyko, że w oprogramowaniu kamer mogą znajdować się ukryte funkcje. Te “furtki” mogłyby pozwolić producentowi lub chińskim władzom na zdalny dostęp do nagrań, a nawet na przejęcie kontroli nad całym systemem monitoringu.

2. Gromadzenie danych: Kamery zbierają ogromne ilości informacji. Obawiano się, że wrażliwe dane (np. z monitoringu infrastruktury krytycznej jak elektrownie czy lotniska) mogłyby być przesyłane na serwery w Chinach i wykorzystywane do celów szpiegowskich.

Co zrobiła Kanada ?

Decyzja była stanowcza:

• Hikvision ma zakończyć działalność w Kanadzie.

• Instytucje rządowe mają zakaz kupowania i używania sprzętu tej firmy.

• Rozpoczęto przegląd budynków państwowych w celu zidentyfikowania i usunięcia już zainstalowanych kamer Hikvision.

Zagrożenia, implikacje oraz plan działania.

Decyzja Ottawy to znacznie więcej niż polityczny nagłówek. Dla specjalistów zajmujących się ochroną obiektów przemysłowych i infrastruktury krytycznej jest to sejsmiczna zmiana, która wymusza natychmiastową rewizję strategii bezpieczeństwa. Przeanalizujmy techniczne i operacyjne implikacje tego zakazu.

Analiza zagrożeń.

Kanadyjskie służby, podejmując decyzję o blokadzie, opierały się na wielowymiarowej analizie ryzyka, którą każdy menedżer bezpieczeństwa powinien wziąć pod uwagę.

• Ryzyka techniczne:

  • Backdoory i zdalny dostęp: Obawa istnienia ukrytych funkcji w oprogramowaniu sprzętowym (firmware) jest kluczowa. Potencjalny nieautoryzowany dostęp do strumienia wideo lub, co gorsza, do interfejsu administracyjnego, pozwala na przejęcie pełnej kontroli nad urządzeniem. Wpięcie takiego urządzenia w sieć korporacyjną (nawet w odizolowanym VLAN-ie) tworzy wektor ataku na resztę infrastruktury IT.

  • Eksfiltracja danych: Sprzęt Hikvision może gromadzić i przesyłać metadane (np. dane analityki obrazu, rozpoznawanie twarzy, analiza behawioralna), które mogą być cenniejsze niż sam obraz wideo. Ryzyko, że te dane trafią na zewnętrzne serwery poza jurysdykcją kraju, stanowi poważne zagrożenie dla tajemnicy handlowej i bezpieczeństwa operacyjnego.

• Ryzyka operacyjne:

  • Manipulacja i sabotaż: Zdalny dostęp może posłużyć do manipulacji lub usuwania zapisów wideo, co podważa integralność materiału dowodowego. W scenariuszu kryzysowym (np. atak terrorystyczny, sabotaż przemysłowy) system monitoringu mógłby zostać celowo wyłączony, oślepiając zespoły ochrony fizycznej.

• Ryzyka geopolityczne:

  • Zależność od dostawcy (Vendor Lock-in): Dominacja jednego dostawcy, zwłaszcza z kraju o odmiennych interesach strategicznych, tworzy ryzyko systemowe. Nagłe odcięcie od wsparcia technicznego, aktualizacji czy dostaw części zamiennych może sparaliżować systemy bezpieczeństwa w całym sektorze.

  • Ryzyko w łańcuchu dostaw (Supply Chain Risk): Zagrożenie nie dotyczy tylko oprogramowania, ale również komponentów sprzętowych, które mogą być skompromitowane na etapie produkcji.

Wyzwania i konkretne kroki – plan działania dla obiektów przemysłowych.

Bierność nie jest opcją. Każdy podmiot wykorzystujący systemy Hikvision musi wdrożyć precyzyjny plan działania.

Faza I: działania natychmiastowe (Immediate Actions).

1. Pełna inwentaryzacja: Należy przeprowadzić audyt w celu zidentyfikowania wszystkich urządzeń Hikvision (kamery, rejestratory, switche PoE, oprogramowanie VMS) w infrastrukturze.

2. Izolacja sieciowa: Wszystkie zidentyfikowane urządzenia muszą zostać natychmiast odizolowane od krytycznych segmentów sieci korporacyjnej. Najlepszą praktyką jest stworzenie osobnej, fizycznie lub logicznie odseparowanej sieci (air-gapped lub dedykowany VLAN z restrykcyjnymi ACL), bez dostępu do internetu.

3. Monitoring ruchu sieciowego: Należy wdrożyć monitoring ruchu wychodzącego z sieci CCTV w celu wykrycia wszelkich prób nieautoryzowanej komunikacji z zewnętrznymi serwerami.

4. Aktualizacja procedur: Konieczna jest rewizja wewnętrznych procedur cyberbezpieczeństwa, ze szczególnym uwzględnieniem zagrożeń związanych z przemysłowym Internetem Rzeczy (IIoT) i łańcuchem dostaw.

Faza II: strategia długoterminowa.

1. Plan migracji: Opracowanie harmonogramu stopniowej wymiany sprzętu Hikvision na rozwiązania od zaufanych dostawców. Należy zapewnić ciągłość monitoringu w trakcie procesu przejściowego.

2. Polityka oceny dostawców (Vendor Assessment): Wdrożenie nowej, rygorystycznej polityki wyboru dostawców technologii security. Musi ona uwzględniać nie tylko parametry techniczne i cenę, ale również kraj pochodzenia producenta, jego strukturę własnościową oraz transparentność w zakresie cyberbezpieczeństwa.

3. Dywersyfikacja technologiczna: Unikanie uzależnienia od jednego producenta w kluczowych systemach bezpieczeństwa.

4. Regularne audyty i testy penetracyjne: Cykliczne testowanie systemów monitoringu pod kątem podatności i potencjalnych wektorów ataku.

Alternatywne rozwiązania i nowa rzeczywistość rynkowa.

Rynek nie znosi próżni. Decyzja Kanady przyspieszy migrację w kierunku producentów uznawanych za bezpieczniejszych:

• Avigilon (Motorola Solutions): Producent z Kanady, oferujący zaawansowane systemy analityki.

• Axis Communications: Szwedzka firma, pionier w dziedzinie kamer IP, ceniona za jakość i cyberbezpieczeństwo.

• Bosch Security Systems: Niemiecki producent oferujący solidne, zintegrowane rozwiązania przemysłowe.

• Hanwha Techwin (dawniej Samsung Techwin): Producent z Korei Południowej o szerokim portfolio.

Uwaga: Należy zachować ostrożność wobec firmy Dahua Technology. Jest to również chiński producent, który znajduje się pod podobną obserwacją co Hikvision i w wielu krajach podlega analogicznym restrykcjom.

Podsumowanie 

Zakaz dla Hikvision w Kanadzie to symboliczny koniec ery, w której cena była głównym kryterium wyboru systemów bezpieczeństwa. Geopolityka na stałe weszła do specyfikacji technicznej. Dla specjalistów ochrony oznacza to konieczność poszerzenia kompetencji o analizę ryzyka geopolitycznego i cyberbezpieczeństwa w łańcuchu dostaw. Ignorowanie tych czynników nie jest już niedopatrzeniem, a strategicznym błędem.